26 Şubat 1992’de Ermenistan ordusu tarafından yapılan Hocalı Katliamı’nın üzerinden 28 yıl geçti. Azerbaycan Askeri Savcılığı tarafından yapılan soruşturma dosyasındaki detaylar, katliamın tüyler ürperten boyutlarını gözler önüne seriyor.
ELBE EXPRESS/HABER MERKEZİ
1. 25 Şubat 1992: 336. Motorize Alayı, Hocalı’yı üç taraftan kuşatıyor
Tuzaklarla dolu koridor
Ermeniler, Hocalı kuşatmasıyla, sivil halkın kaçabileceği tek bir istikamet bırakmıştı: Doğu tarafı. Çok az sayıda kişinin kullandığı Kuzeydoğu hattını saymazsak, sivillerin bir kısmı doğu koridorunu kullanarak Hocalı’dan ayrılmak istedi. Ancak o yolda, Azerileri Ermeni askerler bekliyordu. Sivillerin yanındaki silahlı güçler karşılık vermeye çalışsa da, sivillerle birlikte tamamı açılan ateş sonucu öldü.
2. Geride kalanlarsa, yakın tarihin en insanlıkdışı katliamlarından birini yaşadı
3. Katliamın boyutları: 106’sı kadın, 83’ü çocuk olmak üzere toplam 613 Azeri vahşice öldürülmüştür
Cavid Veliev
4. Hocalı’daki katliamı organize eden isimse tanıdık: Ermenistan Devlet Başkanı Sarkisyan
Azerbaycanlılar Ermenilerin sivil halka karşı katliam yapmayacağını düşünmekteydiler. Biz bunu azerbaycanlılara şaka yapmadığımızı göstermek amacıyla ibret olsun diye yaptık.
Röportajın tam metni içeriğin en sonunda, kaynaklarda yer almaktadır.
5. Hocalı vahşetinin tanığı Ermeni gazeteci Daud Kheriyan’ın yazdığı kitaptan kan donduran satırlar
6. Dünya basını katliamı nasıl verdi?
“Ermeniler Hocalı’ya saldırdılar. Bütün dünya tanınmaz hale getirilmiş cesetlere tanıklık etti. Azerbaycanlılar çok sayıda insanın öldürüldüğünden haber vermekteler”.
“Krua l’Eveneman” dergisi (Paris), 29 Şubat 1992 yılında
“Ermeni askerleri binlerce aileyi yok etmiştir”
Sunday Times gazetesi (Londra), 1 Mart 1992 yılında
“Ermeniler Ağdam’a doğru giden orduyu kurşun yağmuruna tutmuştur. Azeriler 1200 kadar ceset saymış. Lübnanlı kameraman, ülkesinin zengin Ermeni Taşnak lobisinin Karabağ’a silah ve asker gönderdiğini onaylamıştır.”
Financial Times gazetesi (Londra), 9 Mart 1992 yılında
“Birçok insan çirkin hale getirilmiş, masum kızın sadece kafası kalmış.
“Times gazetesi (Londra), 4 Mart 1992 yılında
“Video kamera kulakları kesilmiş çocukları gösterdi. Bir kadının yüzünün yarısı kesilmişti. Erkeklerin kafa derisi soyulmuştu.”
“İzvestiya” gazetesi (Moskova), 4 Mart 1992 yılında
“Ağdam’da bulunan yabancı gazeteciler Hocalıda öldürülmüş kadın ve çocuklar arasında kafa derisi soyulmuş , tırnakları çıkarılmış 3 kişi görmüşlerdir.”
“Le Monde” gazetesi (Paris), 14 Mart 1992 yılında
“Binbaşı Leonid Kravets: Ben şahsen tepede yüz civarında ceset gördüm. Bir erkek çocuğun kafası yok idi. Her tarafta acımasızca öldürülmüş kadın, çocuk ve ihtiyar vardı.”
“İzvestiya” (Moskova), 13 Mart 1992 yılında
7. BM İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi’nin 2, 3, 5, 9 ve 17. maddelerinin ihlal edildiği Hocalı Katliamı’ndan ötürü kimse yargılanmadı
8. 26 yıl boyunca beklemek…
9. Türkiye ve Hocalı katliamı
Türkiye ‘soykırım’ı tanımıyor
Türkiye’de bazı şehirlerde, ‘Hocalı Katliamı’ anıtları yer almaktadır. Ancak ‘soykırım’ Türkiye tarafından tanınmamıştır.
MHP Iğdır Milletvekili Sinan Oğan tarafından, Hocalı Katliamı’nın 21. yıldönümüde TBMM‘de sunulan, 26 Şubat 1992’de yaşananların ‘soykırım’ olarak tanınmasına yönelik kanun teklifi, MHP ve CHP tarafından kabul edilmiş, ancak AKP‘li milletvekillerinin oyları ile reddedilmişti.
Kamuoyunun yakından tanıdığı bazı Ermeni asıllı isimlerin de Hocalı hakkındaki yorumları da dikkate değer.
Gazeteci Etyen Mahçupyan:
Bu olayın hukuksal tanımı üzerinde çok geniş bir tartışma yaşanmadı. Ancak öldürülenlerin hepsinin azeri olduğu, Bu kimliği taşıdıkları için böyle bir sonla karşılaştıkları, ateş edenlerin ise bunu bilerek ve bir karar doğrultusunda yaptıkları bellidir. Diğer bir deyişle Birleşmiş Milletler Soykırım Sözleşmesi açısından bakıldığında karşımızda bir soykırım daha var.
Gazeteci Rober Koptaş:
Hatalarda ısrar etmek, onların üzerini örtmek, toplumları küçültür. Büyümek için, önce hatalarımızı kabullenmek gerekir. Böylece, düşman sandıklarımızdan çok da farklı olmadığımızı, nihayetinde hepimizin biçare faniler olduğumuzu görebiliriz. Gelecek, Hocalı’nın acısını yüreğinde duyan Ermenilerle, Sumgayit’ten ötürü üzülen Azerilerin ve onlar gibilerindir.
10. Hocalı’nın ardından…
Kaynak:Onedio.com
