Engelli vatandaş Songül Kundakçı, Referandumda ilkkez oy kullanmanın sevincini yaşadı.
ALİ AKDEMİR/ELBE EXPRESS
Türkiye’ de 16 Nisan‘da oylanacak olan Anayasa değişikliğiyle ilgili referandum sürecinde yurt dışında Konsolosluklarda kurulan sandıklarında oy verme işlemlerine ilgi yoğun bir şekilde devam ediyor.
Hamburg Başkonsolosluğu‘nda kurulan sandıklarda oy verme işlemlerine yediden yetmişe yoğun ilgi son ana kadar devam etmekte. İlk kez oy verenlerden biriside engelli Songül Kundakçı oldu.
Çok Mutlu Oldum
Harburg semtinde engellilerin kaldığı bir binada iki odalı evinde engelli bakım servisinin denetiminde yaşamını sürdüren Songül Kundakçı, isimli engelli vatandaşımızda bu oylamada ilk kez oy verme sevincini yaşayanlardan.
Daha küçük yaşlarda iken geçirdiği çocuk felciyle yaşamını engelli olarak tekerlekli sandalyede geçiren Kundakçı, hayatında ilk kez bu referandum sürecinde oy kullanmasıyla ilgili sevincini şu sözlerle dile getirdi: ” Geleceğimizle ilgili bir konuda söz ve karar sahibi olacağımız, bizim de düşüncelerimizin dikkate alındığı bir oylamaya katılmaktan sonsuz mutluluk duydum. İlk defa oy kullanıyorum . Her ne kadar oy kullandığım konsolosluk binasının konumu engelli vatandaşlarımız için uygun ollmasada görevliler bana oy kulanmam konusunda yardımcı oldular. Beni evimden alarak konsoloslukta kurulan seçim sandığına getiren başta Ali Akdemir’e, eşi Derya Akdemir ve konsolosluktaki görevlilere çok teşekkür ediyorum. “
Songül Kundakçı Kimdir
Zonguldak’ın Kozlu ilçesinin, Çayırcık köyünde 1967 yılında yoksul bir ailenin, en küçük çocuğu olarak hayata merhaba diyen, Songül Kundakçı‘nın yaşamı hep acılar ve sıkıntılar içersinde geçmiştir. Hasan ve Ayşe çiftinin dörtü kız, ikisi erkek, toplam 6 çocuğunun en küçüğü olan Songül, daha bir yaşındayken geçirdiği ateşli bir rahatsızlıktan dolayı çocuk felci olur. Talihsizlik daha o yıllarda yakasına yapışır ve uzun yıllarda bırakmaz. O andan itibaren artık hayat onun için ağlarını talihsiz bir biçimde ormuştur. Songül’ün artık ondan sonraki yaşantısı adeta cehenneme dönüşmüştür. Ailenin belkide imkanları olsa o tedavi olup iyileşebilecekken, öyle olmamış o artık ondan sonraki yaşantısını birilerine bağımlı olarak, engelli birey olarak sürdürmek zorunda kalmıştır.
