60 yıl öncesinde olacaklardan habersiz bilinmezliklere giderken, geride kalanlar hayalleriyleriyle bırakılır. Umutlar düşünceleri süslerken, buruktur içleri gidenlerin ve de kalanların.
Uzun bir zamandır altmış yıl; derelerden damla damla akmakta olan sular azgın nehirlere dönüşür, kimine geçit vermez alıp götürür, kimi inanılmaz bir gücü yakalama olanağı bulur ve onu kullanarak zoru başarır, düzlüğe çıkar.
Köklerinden kopup geldiği Anavatanından yeni topraklara saçak salmaya, gelişip ayakta durmaya çalışırlar. Bu mücadeleyi verirlerken geride bırakılanlara umut, gelecek kuşaklara kaynak olurlar.
Türk insanı geldiği Ülkelerin ekonomisini daha da geliştirmek için yabancısı olduğu endüstriye, diline, yaşam biçimine ve de kültürüne el yordamıyla ve zorluklara göğüs gererek ayak uydurur. Kazandığını yemez içmez, geride bıraktığı sevdiklerinin iyi yaşaması ve ekonomisini düzeltmek için gece gündüz çalışır. Hem ailesine hem de Ülkesine yatırım yapmanın mutluluğunu yaşar.
Bu insanların geride bıraktıkları anababaları, eşleri, çocukları güzel haberleri, kavuşacakları günleri özlemle beklerler. Gurbet denilen yerlerin acımasızlığıyla yanıp kavrulurlar… Türkiye´de hemen her ailenin bir yakınının yabana göç etmesinden dolayı kavuşma özlemi düşmüştür yüreklere… sevdiklerinin yolunu gözlemekle akıp gider yıllar!
Birkaç yıllığına gidenlere, geriye dönüş yolu görünmez; hani derler ya,“Göçte geriye dönüş olmaz,“ çok yıllar geçer. Kimileri ailelerinin bir bölümünü yanlarına alma cesareti gösterip, biraz olsun özlemlerini hafifletirler. Kimileri ise Vatanlarına iki üç yılda bir gidip sevdiklerini ve kendilerini teselli ederek gönül eğlendirirler. Para kazanmışlardır, hesaplı davranışlarıyla mal, mülk sahibi olmuşlardır ama kazandıklarını keyiflerince kullanamamışlardır.
Geldikleri ülkelerde üç-beş kişiyle WC si, banyosu ve mutfağı olmayan evlerde kalmışlar, kazançlarını ülkelerine, sevdiklerine göndermişlerdir. Özellikle aile birleşimini gerçekleştirenler zamanla iyi yaşayabilecekleri konutlara taşınmışlardır. İlk zamanlarda sokaklardan topladıkları kullanılmış eşyalarla gereksinimlerini giderirlerken, ilerleyen yıllarda en iyi ev eşyalarına sahip olmuşlar ve çocuklarına iyi bir gelecek sağlamayı başarmışlardır. Ülkelerine yatırım yapanlardan azımsanmayacak bir kesimi ise daha sonra nankör yakınlarının ihanetine uğramışlar, kimileri hazırcı çocuklarının, akrabalarının, dostlarının veya fırsatçıların tuzağına düşüp acı çekmişler, çekmektedirler.
Dün eski arabalarla 3-4 bin km. aşarak vatan yoluna düşenlere gülüp geçiliyor, küçümseniliyorken. bugün de en lüks arabalarla yol kateden, 5 yıldızlı otellerinde tatil yapan 2. veya 3. nesil gurbetçilere kıskançlıkla imreniliyor.
Anodolu insanı gurbette tek başına bırakılmıştır. Ne geldikleri ülkelerin yöneticileri tarafından ne de vatanlarındaki yöneticiler tarafından korunup kollanılmışlardır. Yaşamın taşlarına takılan, düşen gençler olsa da 2. ve 3. kuşaktan yetişenler aynı zorluklarla mücadele ederek, dışlanmışlıklarına göğüs gererek kapalı kapıları açmışlar, engelleri aşmışlardır, inanılması güç başarılara imza atmışlardır.
Bugün yetişmekte olan bu GENÇLER her alanda başarılarıyla göz doldurmaktadırlar; bilim insanları,işverenleri,girişimcileri, öğretmenleri, avukatları, doktorları, politikacıları, sanatçıları, yazarları ve sivil toplum örgütleriyle vb akla gelmeyecek mesleklerde adlarından sözettirir duruma gelmişledir.
Birinci kuşak eksiğiyle gediğiyle ama alınlarının akıyla hem anavatanlarına ve hem de geldikleri (2. vatanlarına) ülkeye karşı görevlerini başarılı bir şekilde yürütmüşler, her iki ülkeyi de daha ileriye taşıyacak genç kuşaklar yetiştirmiştir.
SAHİP ÇIKILMAYAN, KENDİ ÇABALARIYLA BAŞARILARA İMZA ATAN BU İNSANLARA SELAM OLSUN .
Nebahat S. Ercan
Hamburg, 03.12.2021
