Türkiye Cumhuriyeti çok partilı sisteme geçenden sonra, istisnalar hariç, hep sağ partilar iktidara gelmiştir.
27 Mayıs İhtilali`nin ardından düzenlenen 1961 seçimi sonrası İsmet İnönü başkanlığında Cumhuriyet Halk Partisi ile Adalet Partisi arasında büyük koalisyon hükûmeti 20 Kasım 1961 – 25 Haziran 1962 tarihleri arasında görev yapmıştır.
Daha sonra ki seçimlerde Süleyman Demirel başkanlığında Adalet Partisi ya tek başına veya kualisyonlar ile ülkeyi yönetmiştir. 1973 seçimleri sonrasında Bülent Ecevit başkanlığında CHP ve MSP ve 1977 seçimleri sonrasında ise yeniden CHP ve Adalet Partisi`ndan ayrılan Millet Vekilleri`nin kurduğu hükümetler ülkeyi kısa süreli yönetmiştir.
1980 sonrası yapılan seçimi Turgut Özal başkanlığında ki ANAP partisi kazanmıştır. Turgut Özal amerikancı ve emperyalizmin yetiştirdiği bir bürokrattı. Özal lieberal ekonomiyi ülkeye uyarlamaya çalışarak, darbe öncesindeki 24 Ocak kararlarını hayata geçirmiştir. Doğrudur, Özal zamanında ülkeye birçok teknoloji getirilmiş, ekonomide iyileşme sağlanmıştır. Fakat, Özal ile Türk Milleti`nin ticari ahlakı bozulmuştur. Benim memurum işini bilir sözü Özal`a aittir.
Özal hükümetleri zamanında papatyalar ve çıkarcılar töremiş, rüşvet, hırsızlık veya devletin malını zimmete geçirmenin altın devri olmuştur.
Daha sonra iktidar olan SHP ve DYP hükümeti ise, Özal`ın bıraktığı ahlaksızlığı temizlemeye çalışmıştır. Özal zamanında özelleştirilen fabrikalar yok pahasına satılmış, elde edilen gelirler eşe dosta peşkeş çekilmiştir.
Daha sonra Tansu Çiller başkanlığında DYP ile ANAP hükümeti kurulmuştur. Özal`ın bıraktığı yerden, Çiller lieberal ekonomiyi uygulamayı sürdürmüştür. Tansu Çiller bir Amerika projesiydi, tıp ki Demirel ve Özal gibi. Tansu Çiller hükümeti zamanında bankalardan çuvallar dolusu Dolar kaçırılıyordu. Devlet soymanın doruk noktasına ulaştığı iktidardı Tansu Çiller iktidarı.
Daha sonra Bülent Ecevit başkanlığında CHP, ANAP ve MHP kualisyonu kurulmuştur. Ecevit iktidar olduğunda Merkez Bankası dahil bütün kamu bankalarının içerisi, Tansu Çiller yandaşları hırsızlar tarafından boşaltılmıştır. Anlıyacağınız hazine tam takır kara bakır olarak, Ecevit hükümetine teslim edilmiştir.
Hazine`yi tam takır alan Ecevit hükümeti, para bulmakta zorlanmış ve yazar kasalar Ecevit`in önüne atılmıştı. Vatandaş hırsızdan değil, hırsızı yakalayandan hesap soruyordu.
Sonunda ülkede 2001 kırizi oldu, ben dahil yüzbinlerce işletme sahipleri iflas etti. Onlarca esnaf canına kıydı. Sonunda Kemal Derviş, yine bir Amerika projesi olarak Türkiye`ye gönderildi. Halka büyük bedeller ödetildi ve ekonomi düze çıktı.
2001 kırizi sonrasında ekonominin yeniden rayına oturtulması esnasında Devlet Bahçeli yaptı yapacağını ve erken seçim istedi.
2003 seçimlerinde, yine bir Amerika projesi olan AKP seçimi kazandı. AKP`nin iktidara gelmesinin arkasında 2001 kırizi vardır. 2001 kırizinde halk yine hırsızı yakalayan Ecevit ve ortaklarını cezalandırmıştı.
İktidara gelen AKP ve Erdoğan`ın hiçbir devlet yönetme tecrübesi yoktu. İstanbul Belediye Başkanı olarak, İstanbul`da ki inşaat rantından başka bir tecrübeye sahip olmayan Erdoğan, iktidarını inşaat yapma üzerine inşaa etmiştir. Ülkenin bütün birikimlerini satarak, elde edilen 60 milyar doları eşe dosta peşkeş çekerek, kendi zenginini yaratmıştır.
Erdoğan kendi zenginini yaratırken, halkı fakirleştirerk patates ve soğana muhtaç etmiştir. İstanbul Valisi utanmadan patates ve soğan karşılama töreni düzenlemiş. Halka verdikleri 20 kilo patates ve 10 kilo soğan vatandaş ile çektirdikleri birde fotoğraf paylaşmışlardır.
Sonuç olarak şunu demek istiyorum. Tansu Çiller hükümeti zamanında çuval çuval dolarlar kamu bankalarından ve özel bankalardan çalınmıştı. Tansu ve hırsız yandaşlarının çaldığı halkın parasının sorumlusu Bülen Ecevit olmuş ve halk tarafından cezalandırılmıştır.
Korkum o ki, Merkez Bankası`nın bulunamayan 128 milyar Dolar`ı TIR`lar ile taşınarak, birilerinin cebine indirilmiş olmasıdır. Yoksa, hükümetin içinde bulunduğu panik neden? Gece yarısı vinçlerle 128 milyar nerede pankartı neden indirilsin ki?
Sonuç olarak diyorum ki, bütün sağcı iktidarlar hırsızlık ve yolsuzlukdan beslenmişlerdir. O zaman soruyorum, din ve iman nerede kalıyor?
Dinci ve sağcılar din iman diyorlar, deveyi kemiği ile yiyorlar.
