Evrensel barıştan söz etmek kolay değildir; Bir beyaz güvercin görmek isterim, dünya ülkeleri üzerinde, sınır tanımadan ağzında bir zeytin dalıyla dolaşsın (alıntı).
Neredeyse, son günlerde barışdan ziyade, savaşı övenler baş tacı ediliyor. Barışın ve insanlığın düşmanları faşizim ve onun temsilcileridir.
Başka kimlerdir, kandan beslenen silah üretenler ve onları pazarlıyanlardır.
Başka kimlerdir, kendisine güveni olmayan insanlar, yani sevgi dili yerine nefret dilini kullananlardır.
Başka kimlerdir, çocukluklarında çok işgence görmüş, horlanmış ve bir türlü kişiliğini bulamıyan cahillerdir (Hitler gibiler).
Neredeyse Türkiye`de barışdan, kardeşlikten ve hoşgörüden bahseden kimse kalmadı. Ülkede yaşıyan yaklaşık 83 milyon vatandaşın can ve mal güvenliğinden sorumlu olanlar, muhaliflerine karşı kin ve nefret dilini daha fazla kullanıyorlar.
Benim ile yürüyorsan yaşama hakkına sahipsin, benden ayrılırsan, sana yaşam hakkı tanımam diyorlar. O zaman sormak gerekmezmi, kendisinden ayrılmak isteyen karısını öldüren koca ile, kendisini terk edenleri yok sayan ve onlara politik yaşam hakkı tanımıyanların arasında ki fark nedir?
Türkiye`de aynı saatlerde bir politikacı ve bir gazeteci sokağa inen çakallar tarafından öldüresiye dövülüyorlar. Ülkenin yönetiminden sorumlu olanlar, örneğin Cumhurbaşkanı, İçişleri Bakanı veya bu sokak eşkiyalarının arkasında olduğu iddia edilenlerden ses yoktur.
Türkiye Cumhuriyeti`nin Ana Muhalefet Partisi lideri linç edilmek isteniyor, bir partinın Genel Başkanı`nın evi kundaklanmak kundaklanıyor, sokak ortasında eski parti arkadaşları ve aynı görüşte olan gazeteciler dövülüyor, ülkeyi yönetenler bir telefon dahi etmiyorlar. Bu kadar kindar ve dindar insanlar konuşurken, hepimiz aynı gemideyiz diyorlar. Hepimiz dediğiniz kim veya kimler?
Evet, Türkiye`de kim „Zeytin Dalını“ düşman olarak gördüğüne uzatırsa, tarih onu veya onları övgü ile yazacaktır. Ülkenin barışına hiçbir katkısı olmayan MHP Genel Başkanı, HDP`nin kapatılması için avazı çıktığı kadar bağırıyor. Her kim ki, HDP`nin kapatılmasını ister, o bü ülkenin dostu değildir. Ülkeyi daha fazla gerecek, insanları daha fazla ayrıştıracak veya yaklaşık altı milyon oy vermiş halkı cezalandırmak isteyecek olursa, o bu ülkenin temellerine dinamit koyuyor demektir.
Ükenin içinde bulunduğu kin ve nefret dilini barış ve sevgi diline çevirecekler Meral Akşener ve Mithat Sancar`dır. Eğer Meral Akşener ve Mithat Sancar rizk alırlar, bir birlerine „Zeytin Dalı uzatır ve Beyaz Güverçin uçururlarsa“, tarihe altın harflerle yazılacaklardır.
Eğer ülkeye barş, kardeşlik ve sevgi getirilecekse, neden rizk almasınlar ki.
HDP ülkenin içinde bulunduğu durumu çok iyi analiz etmeli ve PKK ile arasına çizgi çekmelidir. Sonunda dağdaki silahları sıkanlar değil, barış türküleri söyleyenler, halk tarafından destek görecektir.
Tabi ki, böyle bir kararı vermesi Meral Akşener için çok zor olacaktır. Önemli olan zor kararları alabilmektir. Tarihde övgü ile anlatılan bütün liderler önce hain olarak suçlanmışlardır. Örnek mi, Mustafa Kemal Paşa veya Namik Kemal. İstanbul hükümetine baş kaldıran ve hatta askeri elbisesini çıkartan Mustafa Kemal Paşa hain olarak idama mahkum edilmiştir.
Sonunda Mustafa Kemal Paşa hem içeride ve hemde dünyada ülkesini düşmandan kurtaran ölümsüz lider olmuştur.
Önemli olan alınan rizkleri başarıya çevirmektir.
